6 dagen Eikenhof
Blijf op de hoogte en volg Anneke
11 Oktober 2012 | Nederland, Meppel
hallo allemaal,
zo, de kop is eraf: heb 6 dagen rondgelopen in "Amazing Grace" en het is echt "amazing" (verbazingwekkend) !!
Ik werd vrijdagmorgen naar het tehuis gebracht en zodra ik het hek binnenreed voelde het alsof ik amper was weggeweest. Veel leek hetzelfde en de eerste persoon die ik zag was een bekende vrouw (Mavela) die me herkende en luid gillend op me af kwam : "you came back !" Dat was een leuk begin. Maar van de leiding kende ik de meesten niet : 8 personen zijn vertrokken en daar zijn dus nieuwe voor in de plaats gekomen. Van de "oude" garde zijn er maar 5 over. En toen zag ik enkele kinderen; sommige herkende ik direct en toen ik hun naam noemde zag ik ze verrast kijken. Zo van :oja, die heb ik eerder gezien. Even de kat uit de boom kijken maar al snel kwamen ze naar me toe en kon het knuffelen beginnen !!!
Ik keek direct rond of ik Busi kon vinden, maar nee. Haar naam werd genoemd en ik zag een klein, pittig meisje lopen waar ik "mijn" Busi niet in herkende maar wat qua leeftijd wel zou kunnen. Haar grote zus en broer zag ik niet lopen dus heb ik eerst maar gevraagd waar dat drietal was gebleven. Het bleek dat ze inmiddels terug zijn bij hun mama en dat is natuurlijk een goed teken !!!! Ik hoop dat ze het goed hebben thuis !!
Maar ook op deze Busi ben ik verliefd geworden !!! (zit het in de naam ?) : een meisje die 2 jaar geleden - als 8 dagen oude baby - door de politie uit een krottenwijk werd gehaald/ daar gevonden en naar dit tehuis werd gebracht. En daar is ze "opgegroeid" tot een super bijdehante tante die soms echt letterlijk van zich afbijt om te kunnen overleven tussen al die andere 57 kinderen. Wat een pit zit er in dat kleine ding, amazing ! Maar soms is ze intens verdrietig en vindt ze het heerlijk om op schoot te zitten en lekker te knuffelen !! Super !! En dan wordt ze na een poosje verjaagd door een ander kind die ook aandacht wil....... je komt echt armen en knuffels tekort soms !
Van 8 tot 19 uur hang ik rond met de kinderen; help ik met eten geven/ gaan we spelen/ pyama's aan doen na het "badderen"/ ruzies voorkomen of oplossen/ troosten of gewoon aandacht geven. Het simpele werk dus. Moe word ik niet.... soms wel van ergernis, om het systeem daar. Want daar is dus niks in veranderd: kinderen krijgen meestal alleen negatieve aandacht (een kneep , een klap of een scheldkanonade) en ook de "juf" zit liever rustig aan haar tafel te slapen(!) dan dat ze bezig is met de kinderen iets te leren. Spelen mogen ze amper want dan moet er ook weer opgeruimd worden/ drinken krijgen ze niet want dan moeten ze naar de wc/ met een spuitbus nare luchtjes verdrijven is makkelijker dan een vieze pamper verschonen (tip voor RO afd. 4 ???) ----- amazing !!! Een paar keer per dag loop ik even naar buiten om een luchtje te scheppen en zodoende m'n ergernis weg te blazen !!!
De avonden zijn erg stil, vanaf 19 uur zit ik in m'n eentje in een "hokje" (met bed, gammel tafeltje, stoel, gammel kastje en een ledikantje ingericht als kledingkast ) te midden van de kinderkamers te lezen/ puzzelen/lezen/ schrijven totdat ik van verveling om 22 uur (jaja) al in bed lig om te gaan slapen ! Om 6 uur ontwaken de kinderen en is er rondom mijn hok weer volop lawaai. Vorige keer woonde ik met de andere vrijwilligers in een apart huisje (met w.c/ douche/ slaapkamer/koelkast) maar daar schijnt nu iemand anders te wonen... Sinds januari 2011 (!) is er trouwens geen vrijwilliger meer hier geweest; ik ben de eerste sinds ruim 1,5 jaar !! En al de dingen die wij hadden "ingevoerd" zoals handen wassen voor het eten (ze eten met hun handen!!)/ tanden poetsen 1x per dag/ iets drinken tussen de maaltijden door, zijn dus allang weer van de baan !!! En ik ga er echt geen energie in steken om dat allemaal weer te gaan doen. Water geven doe ik wel af en toe maar als het 2 jaar goed gaat zonder al die dingen zal dat ook nu wel goed blijven gaan !!!
Zo gaan de dagen hier voorbij...... Ik ben nu terug in het guesthouse in Johannesburg omdat ik morgen mee ga naar het Krugerpark. Vooral om te genieten van de natuur en de wilde dieren maar ook om het contact met enkele andere vrijwilligers (Ieren en Duitsers).Maandagavond of dinsdagmorgen terug naar de kinderen en wanneer ik dan weer een stukje kan schrijven ? Ik zie wel.......
Iedereen het allerbeste toegewenst en tot ziens .
Lieve groetjes, Anneke
zo, de kop is eraf: heb 6 dagen rondgelopen in "Amazing Grace" en het is echt "amazing" (verbazingwekkend) !!
Ik werd vrijdagmorgen naar het tehuis gebracht en zodra ik het hek binnenreed voelde het alsof ik amper was weggeweest. Veel leek hetzelfde en de eerste persoon die ik zag was een bekende vrouw (Mavela) die me herkende en luid gillend op me af kwam : "you came back !" Dat was een leuk begin. Maar van de leiding kende ik de meesten niet : 8 personen zijn vertrokken en daar zijn dus nieuwe voor in de plaats gekomen. Van de "oude" garde zijn er maar 5 over. En toen zag ik enkele kinderen; sommige herkende ik direct en toen ik hun naam noemde zag ik ze verrast kijken. Zo van :oja, die heb ik eerder gezien. Even de kat uit de boom kijken maar al snel kwamen ze naar me toe en kon het knuffelen beginnen !!!
Ik keek direct rond of ik Busi kon vinden, maar nee. Haar naam werd genoemd en ik zag een klein, pittig meisje lopen waar ik "mijn" Busi niet in herkende maar wat qua leeftijd wel zou kunnen. Haar grote zus en broer zag ik niet lopen dus heb ik eerst maar gevraagd waar dat drietal was gebleven. Het bleek dat ze inmiddels terug zijn bij hun mama en dat is natuurlijk een goed teken !!!! Ik hoop dat ze het goed hebben thuis !!
Maar ook op deze Busi ben ik verliefd geworden !!! (zit het in de naam ?) : een meisje die 2 jaar geleden - als 8 dagen oude baby - door de politie uit een krottenwijk werd gehaald/ daar gevonden en naar dit tehuis werd gebracht. En daar is ze "opgegroeid" tot een super bijdehante tante die soms echt letterlijk van zich afbijt om te kunnen overleven tussen al die andere 57 kinderen. Wat een pit zit er in dat kleine ding, amazing ! Maar soms is ze intens verdrietig en vindt ze het heerlijk om op schoot te zitten en lekker te knuffelen !! Super !! En dan wordt ze na een poosje verjaagd door een ander kind die ook aandacht wil....... je komt echt armen en knuffels tekort soms !
Van 8 tot 19 uur hang ik rond met de kinderen; help ik met eten geven/ gaan we spelen/ pyama's aan doen na het "badderen"/ ruzies voorkomen of oplossen/ troosten of gewoon aandacht geven. Het simpele werk dus. Moe word ik niet.... soms wel van ergernis, om het systeem daar. Want daar is dus niks in veranderd: kinderen krijgen meestal alleen negatieve aandacht (een kneep , een klap of een scheldkanonade) en ook de "juf" zit liever rustig aan haar tafel te slapen(!) dan dat ze bezig is met de kinderen iets te leren. Spelen mogen ze amper want dan moet er ook weer opgeruimd worden/ drinken krijgen ze niet want dan moeten ze naar de wc/ met een spuitbus nare luchtjes verdrijven is makkelijker dan een vieze pamper verschonen (tip voor RO afd. 4 ???) ----- amazing !!! Een paar keer per dag loop ik even naar buiten om een luchtje te scheppen en zodoende m'n ergernis weg te blazen !!!
De avonden zijn erg stil, vanaf 19 uur zit ik in m'n eentje in een "hokje" (met bed, gammel tafeltje, stoel, gammel kastje en een ledikantje ingericht als kledingkast ) te midden van de kinderkamers te lezen/ puzzelen/lezen/ schrijven totdat ik van verveling om 22 uur (jaja) al in bed lig om te gaan slapen ! Om 6 uur ontwaken de kinderen en is er rondom mijn hok weer volop lawaai. Vorige keer woonde ik met de andere vrijwilligers in een apart huisje (met w.c/ douche/ slaapkamer/koelkast) maar daar schijnt nu iemand anders te wonen... Sinds januari 2011 (!) is er trouwens geen vrijwilliger meer hier geweest; ik ben de eerste sinds ruim 1,5 jaar !! En al de dingen die wij hadden "ingevoerd" zoals handen wassen voor het eten (ze eten met hun handen!!)/ tanden poetsen 1x per dag/ iets drinken tussen de maaltijden door, zijn dus allang weer van de baan !!! En ik ga er echt geen energie in steken om dat allemaal weer te gaan doen. Water geven doe ik wel af en toe maar als het 2 jaar goed gaat zonder al die dingen zal dat ook nu wel goed blijven gaan !!!
Zo gaan de dagen hier voorbij...... Ik ben nu terug in het guesthouse in Johannesburg omdat ik morgen mee ga naar het Krugerpark. Vooral om te genieten van de natuur en de wilde dieren maar ook om het contact met enkele andere vrijwilligers (Ieren en Duitsers).Maandagavond of dinsdagmorgen terug naar de kinderen en wanneer ik dan weer een stukje kan schrijven ? Ik zie wel.......
Iedereen het allerbeste toegewenst en tot ziens .
Lieve groetjes, Anneke
-
12 Oktober 2012 - 11:52
Marja Van Der Krieke:
Beste Anneke,
Jammer dat de normale gewoontes zoals tandenpoetsen e.d. die jullie toen ingevoerd hebben niet meer aan de orde zijn.Het heeft denk ik ook weing zin om in dit soort normale zaken weer energie in te steken!Maar wel fijn dat deze kinderen nu weer van jouw aandacht en liefde kunnen genieten,hou je daar aan vast.
Kun jij je daar nog wel fantsoenlijk douchen of ruiken we het straks al in Meppel als jij land op Schiphol!!!!
Probeer te genieten van alle mooie dingen die je ziet in dit land,wanneer je vrij bent.Wij hebben veel respect voor alles wat jij daar doet.Veel succes met alles wat je doet
Dikke knuffel van Hans,.
Marja en kids
-
12 Oktober 2012 - 12:15
Hennie Westerhuis:
Hoi Anneke,
Erg fijn om weer wat van je te horen,bewondering voor je!
Goed van je de liefde en warmte die je geeft,probeer te genieten van de mooie momenten met de kinderen,het mooie land,de leuke contacten met andere vrijwilligers.
Zo zie je maar weer hoe goed wij het hier hebben.
Groetjes Hennie. -
13 Oktober 2012 - 19:50
Johanna:
Hoi Lieve An!
je reisverslagen gelezen en ik blijf het super vinden dat je daar bent.
Zie je daar rondlopen tussen al dat grut en je hebt gelijk als je nu 'alleen maar'
je liefde uitdeelt aan hun en geen energie meer stopt in dingen die dus niet gaan veranderen.
Geniet!! Veel liefs, Jootje -
14 Oktober 2012 - 16:02
Femmy Pereboom:
Wat een schrik dat er 1,5 jaar geen vrijwilligers zijn geweest jammer ook.
Fijn dat je een 'nieuwe' Busy hebt gevonden. De avonden zullen wel lang duren maar na zo'n lange werkdag zul je wel vroeg in bed liggen. Hoop dat je weer wat stoom kon afblazen met de andere vrijwilligers en dat je maar veel plzier mocht hebben in het Krugerpark.
Lieve groet, Fem.
-
14 Oktober 2012 - 17:23
Rika Buist:
Lieve Anneke,
Fijn dat je een goede reis had wel spannend zo alleen. Hoop dat je daar toch weer van de leuke momenten kunt genieten. En de kleintjes lekker knuffelen.
Liefs Rika. -
16 Oktober 2012 - 12:31
Marleen:
Lieve mam,
Wat ik je ook al mailde, je moet proberen je niet zo druk te maken om de mentaliteit daar. Daar ga je helaas weinig aan kunnen veranderen. Zo als je zelf ook al zegt, die kids hebben genoeg aandacht nodig. Verstandig om je energie niet meer te steken in de leiding, maar in de kids. Die hebben het harder nodig en daar kom je tenslotte ook voor.
Ik hoop dat je dit weekend weer wat opgeladen bent. Blijven genieten, veel knuffelen en niet druk maken!
Dikke kus Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
