een ander uitje - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Anneke Eerkes - WaarBenJij.nu een ander uitje - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Anneke Eerkes - WaarBenJij.nu

een ander uitje

Door: Anneke

Blijf op de hoogte en volg Anneke

20 September 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria

Hallo allemaal, ik ben terug in Joburg omdat ik morgenvroeg om 5 uur al wordt opgehaald voor een "weekendje uit" naar het Krugerpark. De andere meiden zijn niet mee omdat ze deze georganiseerde reis te duur vonden en ze gaan het na deze 8 week dus op eigen houtje regelen. Ik houd er wel van als iets voor me geregeld wordt dus ga ik nu dan maar vast mee. Het voelt wel een beetje "creepy" om hier echt helemaal in m'n uppie te zijn maar ja..... Hopenlijk zijn er morgen wel een paar meiden van de kennismakingsdagen bij dan voelt het wat vertrouwder ! Wordt vervolgd....
Ook is het gek om na een paar dagen werken in het kindertehuis al vrij te vragen maar anders lukt het helaas nooit om naar dit beroemde park te gaan.
De kinderen zijn erg leuk om mee om te gaan en ondanks het feit dat ik geen Zulu spreek kun je met handen en voeten en knuffelen een heel eind komen. Maar zo klein als ze zijn ( de jongste is net 1,5 jaar oud)is het al echt een kwestie van vechten om te overleven !!! Triest dus. Ze pakken echt alles van elkaar af: eten, speelgoed, aandacht.... Ze duwen elkaar weg, slaan, schoppen , bijten, gillen ,janken---echt een zootje ongeregeld !! En de leiding? ---zit erbij en kijkt ernaar ! Wat voor gedrag ook , niks wordt beloond of bestraft. Je mag doen wat je wilt, lijkt het. Wij, de bleekscheten, proberen wat "op te voeden"---complimenten geven en zonodig corrigeren maar dat laatste kost je dan ook een schop of een klap ! Als je er goed over nadenkt kun je er om janken en dat zal ik ook best nog eens doen.... Kinderen waarvan de ouders in de bak zitten/ mama op straat leeft/ zonder ouders/ Hiv.positief-----allemaal diep triest dus!! Geen wonder dat je dan een klein opduveltje bent...
Maar als je op de grond gaat zitten komen er direct een paar kleintjes op je schoot zitten om eens lekker geknuffeld te worden en dat wordt dan "beloond" met een lieve grijns en een diepe zucht van welbevinden !!! En ook al zijn ze soms te vies om aan te pakken en ruiken ze niet erg fris--- hier doe ik het voor !!! ( En nu jank ik dus!)
Over de rest zal ik later vertellen , voorlopig blijf ik even positief.
Morgen een superavontuur in de bushbush en daarom : tot de volgende keer !
Succes met alles en lieve groetejs van

  • 20 September 2010 - 20:03

    Annemargreet:

    Hoi Anneke

    Wat geweldig om zo je verhalen te lezen.Op het werk is al een map aangelegt met je reisverhalen,zodat iedereen het kan lezen ook diegene die geen computer heeft.
    Meid geniet morgen in de bush en denk aan ons in het verre Afrika,wij doen het ook aan jouw.

    Gr Annemargreet

  • 20 September 2010 - 21:34

    Henny:

    Hoi Anneke,

    Jij bent niet de enige die zit te janken als je dit leest krijg ik ook een brok in mijn keel.
    Wij hebben geen voorstelling hoe het in dat wereldje gaat daar bij jouw en die kids.
    hopelijk blijf je genieten en kun je veel voor ze betekenen.

    tot horens liefs Henny

  • 20 September 2010 - 21:50

    Marleen:

    He mam,

    je verhaaltje is dus toch geplaatst, alleen een paar dagen later dan gepland! Fijn dat we dit toch nog kunnen lezen!

    Lieve mam, je doet het hartstikke goed! En ik ben heel erg trots op je!

    Geef die kinderen maar alle liefde die je in hebt; ik weet dat je er heel veel van hebt!

    Ik hoop dat je snel wat foto's kunt plaatsen, want ik ben heel erg benieuwd!

    Dikke kus en liefs Marleen


  • 22 September 2010 - 06:46

    Marja:

    Hallo Anneke,

    Wat een verhaal!
    Wat triest ook hoe de leiding daar met de kinderen omgaan.Normen en waarden lijken ver te zoeken.Wat moet jij je af en toe ook machteloos voelen in deze wereld lijkt mij!Maar ik krijg steeds meer respect voor het gene wat jij hier doet.Ik zit nog met zoveel vragen;maar daar heb ik het later wel eens met jouw over.Maar een vraag mag toch wel! hoe zit het met de scholen voor deze kinderen;zijn die er wel?
    Anneke, ik wens je heel veel succes en sterkte met alles wat je doet.Je moet maar zo denken;jij bent in ieder geval erg goed bezig en je doet enorm veel levenservaringen op.En dat kan niemand jouw weer afpakken.Probeer positief te blijven(je kunt het) ondanks alle ellende die je ziet.

    Groetjes,Marja

  • 22 September 2010 - 16:53

    Anja:

    Lieve An,
    Ik kan als ik dit lees ook wel janken, dat begrijp je. Liefs mij.

  • 23 September 2010 - 17:20

    Fpereboom@gmail.com:

    Hé Anneke,

    Het raakt mij zoals je beschrijft hoe de kinderen met elkaar om gaan.Tegelijkertijd is het zó logisch dat dat zo gaat. De leiding die toekijkt ! ongeloofelijk en moeilijk om te zien lijkt mij. Goed om te lezen dat jij de positieve dingen er uit haalt. Vind het ontroerend zoals je dat schrijft..
    Alle goeds en tot de volgende keer.
    Lieve groet, Fem.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Pretoria

Anneke

Ik ga weer terug naar Afrika! Dit keer voor 4 weken. Ik ga weer in hetzelfde weeshuis werken.

Actief sinds 15 Aug. 2010
Verslag gelezen: 119
Totaal aantal bezoekers 21277

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2012 - 03 November 2012

Deel 2 Zuid-Afrika

Landen bezocht: