de realiteit
Door: Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke
25 September 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
lieve allemaal, wat heerlijk al die lieve reacties---zit nu dus te snotteren achter de p.c. want heb even een dipje! Ik kan het niet uitstaan hoe de kinderen hier worden " opgevoed" (niet dus, in onze ogen) en maak me grote zorgen over hun toekomst!Maar goed, ik zal eens vertellen hoe een dag hier eruit ziet.
's Morgens om 7 uur staan we op en gaan we ontbijten ( douchen doen we -als er waterdruk is- s' avonds omdat er s'morgens al helemaal geen waterdruk is). Tegen 8 uur lopen we naar het washok waar de kinderen dan zijn aangekleed en wachten op het tandenpoetsritueel. Daar zijn een paar jongelui enkele weken geleden mee begonnen en nu is het aardig ingeburgerd (in de weekenden als wij vrij zijn poetsen ze de tanden dus niet). Maar volgens de leiding moet het wel met Colgate---- hoe krom: jaren geen tandenpoetsen en nu is een huismerk niet goed genoeg .... African?)
Daarna moeten ze ontbijten, elke morgen een stevige pap ( net voegcement) die met de handen wordt gegeten. Daarna "toet schoonmaken" + handen is ook door vrijwilligers ingevoerd. Dan gaan ze naar de creche, een hok van 5 bij 5,5 meter waar dan 25- 25 kinderen "iets moeten leren" akdus de leiding. Maar verder dan een paar liedjes zingen en op een stoeltje zitten komt het niet. En als er in de broek wordt gepoept verga je van de stank maar verschonen doet de leiding niet/zelden. Wij hebben al ingevoerd dat er een groot deel buiten gaat spelen (Daar leer je niks volgens de leiding) en dat we met een 8-10 kinderen (van 6 jaar oud) bezig gaan om ze voor te bereiden op school.En dat is wel nodig: geef ze een vel papier en een kleurpotlood en wat doen ze ermee?: het papier verfrommelen, de potloden in iemands hoofd prikken, ermee gooien en de punten afbreken...... Oef. Pas na ernstig klinkende afrikaanse woorden gaan ze echt kleuren en bij enkele kinderen zie je dan resultaat! En dan geven wij ze een High Five en prijzen we ze volop !!
Als ze buiten spelen zijn ze redelijk rustig en kunnen ze hun energie wat kwijt. Drinken krijgen ze niet dus zijn wij begonnen met water geven om 11 uur. Om 12 uur gaan ze lunchen ( weer pap met een beetje groente/vleesprutje) en ook dat deden ze zonder handen te wassen voor en na het eten--- vrijwilligers doen het nu wel en ook nu geven wij ze wat te drinken.Maar ook tijdens het eten is het een zootje ongeregeld: je hoeft niet te blijven zitten/ je mag met eten gooien/ je pakt wat van je buurmans bord/ je gilt en je krijst en als je niet wilt of vlug klaar bent loop je weg. ALLES MAG. En als wij (bleekscheten) er wat van zeggen krijg je boze blikken zo van "waar bemoei je je mee?"
Na eten gaan ze weer naar de creche waar ze allemaal op matrassen gaan liggen- verplichte rust, ook de leiding slaapt dan . Wij gaan dan naar onze cottage, ook lunchen , een handwasje doen , afwassen en wat lezen ofzo. Om 3 uur zijn de meeste kinderen wakker maar de leiding nog niet dus mogen we pas om 3.30 uur terugkomen, met alweer water voor de kinderen (kregen ze ook nooit) en dan helpen we verschonen. De meeste kinderen hebben dan poep van hun rug tot hun knieen en de stank is bar maar de leiding laat het graag aan ons over !!! Dan weer naar buiten waar de schoolkinderen dan ook bijzijn en om ongeveer 5 uur gaan ze in bad. Ook dat is een ritueel op zich: 35 bruine, blote kinderen in de doucheruimte waar 2 leiding ze even in een badje doet. Ook daar is het gekrijs/ geduw/ geschop volop aan de gang maar ook dat is normaal. NERGENS IS ORDE EN REGELMAAT, je staat er versteld van. De kinderen hier: ze worden gevoed/ gekleed en gewassen maar verder?????????
Ook hier helpen we en daarna met het aandoen van pyama's etc. Daarna weer een maaltijd-- de koude versie van de middag--en een beker water van ons en dan gaan ze richting hun slaapzaal. En dan is het ongeveer half 7 en zit onze werkdag erop. Lichamelijk moe ben ik dan niet maar geestelijk?..... pffffff.Gisteravond zat ik alleen bij de avondmaaltijd- alle leiding was afwezig en ik heb m'n mond dicht gehouden en alleen maar de totale chaos eens overzien. En toen dacht ik echt: wat doe ik hier in vredesnaam???? Geef mij Nederland met al z'n regeltjes !!!
Maar ja, even later weer een lach op zo'n lief kinderkoppie en ik ben weer blij hier te zijn. Maar wat als wij weer weg zijn??? Ik moet er niet aan denken..... Een jank en dipmoment dus!
Elk weekend zijn we vrij en daar ben ik nu echt wel blij om---even met een taxibusje naar de "normale wereld" om te internetten en wat contact te hebben met THUIS. Dat heb ik echt ff nodig.
Nu stop ik dus ook , een lang (helaas) realistisch verhaal is het geworden en ik bedank jullie voor het "luisterend oor" . Tot de volgende keer, het ga jullie allemaal goed !!
Lieve groetjes, Anneke.
's Morgens om 7 uur staan we op en gaan we ontbijten ( douchen doen we -als er waterdruk is- s' avonds omdat er s'morgens al helemaal geen waterdruk is). Tegen 8 uur lopen we naar het washok waar de kinderen dan zijn aangekleed en wachten op het tandenpoetsritueel. Daar zijn een paar jongelui enkele weken geleden mee begonnen en nu is het aardig ingeburgerd (in de weekenden als wij vrij zijn poetsen ze de tanden dus niet). Maar volgens de leiding moet het wel met Colgate---- hoe krom: jaren geen tandenpoetsen en nu is een huismerk niet goed genoeg .... African?)
Daarna moeten ze ontbijten, elke morgen een stevige pap ( net voegcement) die met de handen wordt gegeten. Daarna "toet schoonmaken" + handen is ook door vrijwilligers ingevoerd. Dan gaan ze naar de creche, een hok van 5 bij 5,5 meter waar dan 25- 25 kinderen "iets moeten leren" akdus de leiding. Maar verder dan een paar liedjes zingen en op een stoeltje zitten komt het niet. En als er in de broek wordt gepoept verga je van de stank maar verschonen doet de leiding niet/zelden. Wij hebben al ingevoerd dat er een groot deel buiten gaat spelen (Daar leer je niks volgens de leiding) en dat we met een 8-10 kinderen (van 6 jaar oud) bezig gaan om ze voor te bereiden op school.En dat is wel nodig: geef ze een vel papier en een kleurpotlood en wat doen ze ermee?: het papier verfrommelen, de potloden in iemands hoofd prikken, ermee gooien en de punten afbreken...... Oef. Pas na ernstig klinkende afrikaanse woorden gaan ze echt kleuren en bij enkele kinderen zie je dan resultaat! En dan geven wij ze een High Five en prijzen we ze volop !!
Als ze buiten spelen zijn ze redelijk rustig en kunnen ze hun energie wat kwijt. Drinken krijgen ze niet dus zijn wij begonnen met water geven om 11 uur. Om 12 uur gaan ze lunchen ( weer pap met een beetje groente/vleesprutje) en ook dat deden ze zonder handen te wassen voor en na het eten--- vrijwilligers doen het nu wel en ook nu geven wij ze wat te drinken.Maar ook tijdens het eten is het een zootje ongeregeld: je hoeft niet te blijven zitten/ je mag met eten gooien/ je pakt wat van je buurmans bord/ je gilt en je krijst en als je niet wilt of vlug klaar bent loop je weg. ALLES MAG. En als wij (bleekscheten) er wat van zeggen krijg je boze blikken zo van "waar bemoei je je mee?"
Na eten gaan ze weer naar de creche waar ze allemaal op matrassen gaan liggen- verplichte rust, ook de leiding slaapt dan . Wij gaan dan naar onze cottage, ook lunchen , een handwasje doen , afwassen en wat lezen ofzo. Om 3 uur zijn de meeste kinderen wakker maar de leiding nog niet dus mogen we pas om 3.30 uur terugkomen, met alweer water voor de kinderen (kregen ze ook nooit) en dan helpen we verschonen. De meeste kinderen hebben dan poep van hun rug tot hun knieen en de stank is bar maar de leiding laat het graag aan ons over !!! Dan weer naar buiten waar de schoolkinderen dan ook bijzijn en om ongeveer 5 uur gaan ze in bad. Ook dat is een ritueel op zich: 35 bruine, blote kinderen in de doucheruimte waar 2 leiding ze even in een badje doet. Ook daar is het gekrijs/ geduw/ geschop volop aan de gang maar ook dat is normaal. NERGENS IS ORDE EN REGELMAAT, je staat er versteld van. De kinderen hier: ze worden gevoed/ gekleed en gewassen maar verder?????????
Ook hier helpen we en daarna met het aandoen van pyama's etc. Daarna weer een maaltijd-- de koude versie van de middag--en een beker water van ons en dan gaan ze richting hun slaapzaal. En dan is het ongeveer half 7 en zit onze werkdag erop. Lichamelijk moe ben ik dan niet maar geestelijk?..... pffffff.Gisteravond zat ik alleen bij de avondmaaltijd- alle leiding was afwezig en ik heb m'n mond dicht gehouden en alleen maar de totale chaos eens overzien. En toen dacht ik echt: wat doe ik hier in vredesnaam???? Geef mij Nederland met al z'n regeltjes !!!
Maar ja, even later weer een lach op zo'n lief kinderkoppie en ik ben weer blij hier te zijn. Maar wat als wij weer weg zijn??? Ik moet er niet aan denken..... Een jank en dipmoment dus!
Elk weekend zijn we vrij en daar ben ik nu echt wel blij om---even met een taxibusje naar de "normale wereld" om te internetten en wat contact te hebben met THUIS. Dat heb ik echt ff nodig.
Nu stop ik dus ook , een lang (helaas) realistisch verhaal is het geworden en ik bedank jullie voor het "luisterend oor" . Tot de volgende keer, het ga jullie allemaal goed !!
Lieve groetjes, Anneke.
-
25 September 2010 - 10:50
Sylvia:
Hey Anneke,
Dikke knuffel om je dip wat te verzachten.
Kan mij voorstellen dat het soms niet om aan te zien is die chaos. Wat raar ook dat de leiding niets tot weinig doet. Heb je wel veel steun aan de andere vrijwilligers die daar zijn ?
Nogmaals een hele dikke knuffel
-
25 September 2010 - 12:40
Annemargreet:
Hoi Anneke
wat een ervaring maak je daar mee,sommige dingen zijn om moedeloos en machteloos van te worden.
En volgens mij heb jij daarvoor al last van.
Je hebt al zo'n moeder gevoel dan over je.
Maar ik wens je veel sterkte en tot horens.
Gr Annemargreet -
25 September 2010 - 18:15
Marleen:
Lieve mam,
wat naar dat je een dipje hebt! Ik kan me voorstellen dat je er moedeloos en verdrietig van wordt! Als het kon had je van mij al die kindjes mee mogen nemen, zodat we ze een mooie toekomst konden geven..
Maar helaas kan dat niet! Hoe erg het ook is, veel kun je er niet aan veranderen!
Wat je wel kunt doen, is dit wat je nu aan het doen bent; er heen gaan, en die kindjes proberen iets bij te leren en liefde te geven! En dan doe je al zoveel meer dan menig mens doet! Je kunt de wereld niet redden, mam! Maar je kunt hem wel een beetje mooier maken, en dat ben jij nu aan het doen!!!!!
Dus ga zo door mam!! Zet 'm op!
Liefs en dikke kus Marleen! -
26 September 2010 - 10:20
Lammert En Rina:
Wow, gisteren "neven en nichtendag" gehad en daar hoorden we van Cor van jou avontuur. Geweldig wat een "stap" om dat aan te durven en te doen (op jou leeftijd ;-) ha,ha). Respect. Kan me wel voorstellen dat je in een "dipje" raakt bij zo'n cultuur schok. We hopen dat het snel weer een "bergje" wordt. geniet van de positieve dingen groet van ons en wij blijven je volgen. Knuffel. -
26 September 2010 - 12:44
Geert En Lien:
Hai Anneke
we waren verrast dus we gaan je volgen.maar kunnen ons voorstellen dat je even in een dipje geraakt (wij bij het lezen alleen al)dus een toi toi van ons.geweldig dat je dit werk kunt doen! respect.Hadden gister met de hele fam:een super gezellige dag(hebben je wel gemist hoor)met prima weer voor hollandse begrippen.Anneke pas goed op je zelf lieve groet Geert en Lien -
26 September 2010 - 12:48
Johanna:
Ben het helemaal met Marleen eens;
ook al kun je de hele wereld niet redden, je maakt hem zeker een stukje mooier!!! Trots op je, kus van mij! -
26 September 2010 - 16:26
Trijntje:
Even googelen en ik heb je gevonden! Wat een enorme ervaring doe jij op zeg, SUPER!! Heb alle verhalen gelezen en ben stil.... wat is er toch veel ellende op de wereld, echt om van te janken, maar jij maakt het leven van deze kindertjes voor even toch wat blijer en vrolijker. Wens je nog heel veel knuffeldagen toe.
Hartelijke groetjes ook van afd 2 -
26 September 2010 - 16:38
Suus:
Lieve mam,
Ik snap heel goed dat je ff in een dip zit. De verhalen die je vertelt zijn zo herkenbaar, ik zie het zo allemaal weer voor me.
Jij kunt hier helaas niet zoveel aan doen. Gelukkig weten deze kinderen niet beter, ze zijn zo opgevoed ( of dus niet eigenlijk )dat rechtvaardigt het niet natuurlijk, maar ja omdat wij beter weten en het beter hebben maakt het dat het voor ons moeilijk is om hier mee om te gaan.
Maar in de weken dat jij er bent kun je wel degelijk die kinderen iets geven namelijk liefde & aandacht en dat is ook al heel wat aangezien ze dat nooit krijgen. Het zijn de kleine dingen die het doen. Denk dan aan die glimlach die je krijgt...daar doe je het voor mam!!!! En meer hoef je ook niet te doen, en dat moet je ook niet willen en van jezelf verwachten. Het liefst zou je alle kindjes willen adopteren en een goed leven geven, maar ja das ook niet de oplossing.
Je doet wat je kunt mam en ik ken je dus ik weet dat je het maximale geeft..dat heb je bij ons al die jaren ook gedaan ( en nog steeds ) dus je betekent zeer zeker wat voor de kids daar. Je idool Nelson Mandela is ook klein begonnen mam..haha!!
Dus gebruik de weekenden lekker om te ontspannen, leuke dingen te doen, excursies, met andere vrijwilligers afspreken en uit eten gaan etc. Dat heb je gewoon nodig om ff je zinnen te verzetten en te genieten van andere mooie dingen wat Suid Afrika ook zeker heeft ;-)
Mam je doet het hartstikke goed..ben trots op je! You go girl.
Liefs & een dikke kus
Suus -
27 September 2010 - 11:41
Marja:
Beste Anneke,
De 3 R's(rust,reinheid en regelmaat)zijn hier dusver te zoeken.Allen de leiding lijkt wel een behoorlijke regelmaat te hebben gevonden om zelf te rusten!
Jammer hoor;dat niemand ze kan laten inzien dat dit niet kan.!!
Maar wat een prima idee om met 8-10 kinderen apart te gaan zitten om ze zo toch iets bij te brengen.Houd moet;je weet nooit wat dit op gaat leveren en je hebt nog meer dan een maand.En goed drinken;wat goed hoe jullie dat ingesteld hebben.Ik vind dat jullie heel goed bezig zijn .Ga zo door;en je mag af en toe best een dipje hebben.
probeer in het weekend een beetje er van te genieten,door ook leuke dingen voor jezelf te doen.Want vooral in deze situatie moet je niet vergeten om ook aan jezelf te denken.
He TOPPER ga zo door en probeer niet te veel te piekeren!En vergeet niet te genieten van het weer:Hier kun je zonder plu momenteel niks beginnen!
Groetjes,Marja -
27 September 2010 - 12:30
Henny:
Hoi Anneke,
Een dipje lijkt mij zeer op z'n plaats.
Wanneer het zo ontregeld is, De drie R's zijn ver weg.
Wat een ontredderd gevoel moet je hebben wanneer je zoiets ziet.
IK leef met je mee en heb respect dat je zo door gaat.
HIer bij ons alles z'n gangetje.
We hebben een map voor de bewoners gemaakt, we printen dan je stukjes in groot letter type uit zodat men je verhaal kan lezen, dit vinden ze erg prettig.
Ook moet je de hartelijke groeten hebben van Henny Boers ze vindt het jammer dat ze zelf niet kan mailen.
Anneke veel liefs en probeer zeker van de kindertjes te genieten.
gr. Henny
-
28 September 2010 - 13:26
Mama En Papa:
hallo anneke wij hebben net jou reisverslag gelezen.
het is wel aangrijpend (opa heeft het al wel gezien en komt je niet helpen), ik bewonder jou dat je dit allemaal doet.
dikke kus papa en mama. -
29 September 2010 - 16:39
Anja:
Lieve Anneke,
Ik zie je helemaal voor me daar in het warme Zuid Afrika. De dip kan ik me dan ook heel goed voorstellen. Liefs mij. -
30 September 2010 - 08:56
Jennie Rook:
Lieve Anneke,
Bij het lezen van je verslag krijg je tranen in je ogen, maar gelukkig passen ze de regels wel toe.
Het slapen is daar aan de orde van de dag, geloof ik.
Maar Anneke geeft het je nu geen goed gevoel dat ze soms proberen toch te kleuren? Hopelijk zal het uitdrogen door het regelmatige water drinken minder worden, misschien.
Probeer jij zelf wel goed te eten en te drinken? Zodat wij ook kunnen rekenen op een gezonde terukeer?
Hartelijke groet en tot de volgende keer maar weer,
Jennie. -
01 Oktober 2010 - 06:35
Zwaantje Bossen:
Hoi Anneke, diepe bewondering voor wat jij daar doet.
Wij zijn net terug uit Zuid Afrika, en zie de kleine poppetjes daar lopen met hun snottebellen.
maar ze zijn wel om op te vreten.
kan me voorstellen dat je het af en toe moeilijk hebt maar dat het je ook veel voldoening geeft.
We hebben Soweto bezocht ,maar wisten niet waar jij werkte en las bij thuiskomst dat je ergens anders bent terechtgekomen.
Wij hebben een prachtige reis gehad,parken bezocht de big five gezien maar ook de armoede van de mensen.
Stop er nu mee, blijf je volgen, en wens je heel veel liefde voor de kinderen.en vergeet je zelf ook niet.
groet zwaantje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
