alweer een week voorbij
Door: Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke
17 Oktober 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Lieve allemaal, tijd voor een nieuw verhaal- vanuit Pretoria deze keer. (Sylvia, 'k heb nu al je tips opgevolgd hoor! Bedankt, moet je nu zelf ook eens gaan doen!)
Zoals gezegd zijn we dit weekend in Pretoria en dit is een heel andere stad dan Joburg. Meer Westers, meer blanken en het lijkt wat "rijker" dan Joburg. Gisteren hebben de hele dag rondgelopen om de sfeer van deze stad te proeven en we zijn naar de dierentuin geweest. Maar leeuwen, olifanten en zebra's te zien achter een hek ipv in het Krugerpark is toch wel een desillusie. Maar ja, verder was het wel geinig.
De werkweek in het kindertehuis was erg enerverend de afgelopen week. Dinsdagavond was wel erg leuk: de vrijwilligers (7 dus nu) hadden een feestje aangeboden gekregen door de grotere kinderen en het personeel. We zouden een nieuwe naam krijgen vanwege onze "geboorte in Afrika" , een traditie hier. Dat zou al 4 week maar omdat er nu weer 3 nieuwe vrijwilligsters bij zijn gekomen werd het nu toch de hoogste tijd om dat feestje te houden. Ze hadden nagedacht over onze nieuwe naam, het moest een naam zijn die echt bij ons past--spannend dus. Ik dacht aan iets van "mama" in het Afrikaans want bijna iedereen noemt me mama hier.... maar het werd iets heel anders: BUSI (afkorting van Busisiwe). En eigenlijk ben ik heel trots op deze naam want het is de naam van "mijn" zorgenkindje en dat vind ik superleuk!!! Ik ben benoemd naar dat lieve schatje---een betere naam had ik niet kunnen wensen !! Busi betekent "bless of blessed" en dat vind ik voor haar echt niet van toepassing: Je krijgt de naam "gezegend" en een paar maand later wordt je op straat achtergelaten.......hoe wrang!!!
Het feestje verder was leuk, veel dans en muziek,echt Afrikaans dus.Met kleine Busi gaat het steeds wat beter, al moet ik er wel om denken dat ze ORS en melk krijgt want de leiding vindt het maar lastig en vraagt steeds of ze niet gewoon "met de pot mee mag eten". Hoe het eten nu dit weekend gaat ?--ik ben benieuwd. Morgen zie ik de kleine meid terug!!
Donderdag was een vreselijke dag: allereerst kwam de politie tussen de middag weer 3 kinderen brengen die ze op straat hadden gevonden en die daar al een poosje( =hoelang??) liepen !! 1 meisje van 8 jr.(nog nooit naar school geweest, zegt ze) en haar 2 broertjes van 5 en 3. Vreselijk, 6 kinderen achtergelaten in 2 week tijd !!! En alsof dat nog niet genoeg was liepen we 's middags tegen een geval van kindermishandeling aan waar 2 vrijwilligsters getuige van waren en erg overstuur raakten. Er woont nl. een meisje van ong 18/19 jaar bij ons die 2 kinderen heeft en zwanger is van nr. 3. Maar ze is duidelijk niet gelukkig met zichzelf en ook niet met de kinderen. Ze slaat ze, scheldt op ze of negeert ze volkomen. De kinderen zoeken hun aandacht en liefde bij ons en die krijgen ze dus volop; wat weer effect heeft op het gedrag van de moeder die dan nog bozer wordt en weer een reden vindt om te slaan! Dit speelt al weken en er is al vaker over gesproken maar nu liep het volledig uit de hand !! Er volgde toen een emotioneel/ heftig overleg met moeder/ personeel en vrijwilligsters ! Nu bleek dat de moeder (= meisje!) tot ong. haar 17/18 jaar opgesloten leefde bij een man die haar verkrachtte en dus deze 3 zwangerschappen bezorgde , hij is nu pleite en zij is met haar kinderen bevrijd en hier naar toe gebracht. Geen wonder dat ze geen liefde kan geven, ze weet niet eens wat dat is !! DRAMA ten top.... Ze krijgt nu hulp maar of dat voldoende is en of de kinderen ook hulp krijgen???? Ik maak me er ernstig zorgen over......
En dan wil je graag het weekend even weg.....maar toch ook weer niet want ZIJ blijven achter en dan????
Morgen gaan we de kinderen weer knuffelen maar wat we ook doen: het is maar een kleine druppel op die immens grote, gloeiende plaat.....
Tot de volgende week! Het ga jullie allemaal goed ! Lieve groetjes Anneke.
Zoals gezegd zijn we dit weekend in Pretoria en dit is een heel andere stad dan Joburg. Meer Westers, meer blanken en het lijkt wat "rijker" dan Joburg. Gisteren hebben de hele dag rondgelopen om de sfeer van deze stad te proeven en we zijn naar de dierentuin geweest. Maar leeuwen, olifanten en zebra's te zien achter een hek ipv in het Krugerpark is toch wel een desillusie. Maar ja, verder was het wel geinig.
De werkweek in het kindertehuis was erg enerverend de afgelopen week. Dinsdagavond was wel erg leuk: de vrijwilligers (7 dus nu) hadden een feestje aangeboden gekregen door de grotere kinderen en het personeel. We zouden een nieuwe naam krijgen vanwege onze "geboorte in Afrika" , een traditie hier. Dat zou al 4 week maar omdat er nu weer 3 nieuwe vrijwilligsters bij zijn gekomen werd het nu toch de hoogste tijd om dat feestje te houden. Ze hadden nagedacht over onze nieuwe naam, het moest een naam zijn die echt bij ons past--spannend dus. Ik dacht aan iets van "mama" in het Afrikaans want bijna iedereen noemt me mama hier.... maar het werd iets heel anders: BUSI (afkorting van Busisiwe). En eigenlijk ben ik heel trots op deze naam want het is de naam van "mijn" zorgenkindje en dat vind ik superleuk!!! Ik ben benoemd naar dat lieve schatje---een betere naam had ik niet kunnen wensen !! Busi betekent "bless of blessed" en dat vind ik voor haar echt niet van toepassing: Je krijgt de naam "gezegend" en een paar maand later wordt je op straat achtergelaten.......hoe wrang!!!
Het feestje verder was leuk, veel dans en muziek,echt Afrikaans dus.Met kleine Busi gaat het steeds wat beter, al moet ik er wel om denken dat ze ORS en melk krijgt want de leiding vindt het maar lastig en vraagt steeds of ze niet gewoon "met de pot mee mag eten". Hoe het eten nu dit weekend gaat ?--ik ben benieuwd. Morgen zie ik de kleine meid terug!!
Donderdag was een vreselijke dag: allereerst kwam de politie tussen de middag weer 3 kinderen brengen die ze op straat hadden gevonden en die daar al een poosje( =hoelang??) liepen !! 1 meisje van 8 jr.(nog nooit naar school geweest, zegt ze) en haar 2 broertjes van 5 en 3. Vreselijk, 6 kinderen achtergelaten in 2 week tijd !!! En alsof dat nog niet genoeg was liepen we 's middags tegen een geval van kindermishandeling aan waar 2 vrijwilligsters getuige van waren en erg overstuur raakten. Er woont nl. een meisje van ong 18/19 jaar bij ons die 2 kinderen heeft en zwanger is van nr. 3. Maar ze is duidelijk niet gelukkig met zichzelf en ook niet met de kinderen. Ze slaat ze, scheldt op ze of negeert ze volkomen. De kinderen zoeken hun aandacht en liefde bij ons en die krijgen ze dus volop; wat weer effect heeft op het gedrag van de moeder die dan nog bozer wordt en weer een reden vindt om te slaan! Dit speelt al weken en er is al vaker over gesproken maar nu liep het volledig uit de hand !! Er volgde toen een emotioneel/ heftig overleg met moeder/ personeel en vrijwilligsters ! Nu bleek dat de moeder (= meisje!) tot ong. haar 17/18 jaar opgesloten leefde bij een man die haar verkrachtte en dus deze 3 zwangerschappen bezorgde , hij is nu pleite en zij is met haar kinderen bevrijd en hier naar toe gebracht. Geen wonder dat ze geen liefde kan geven, ze weet niet eens wat dat is !! DRAMA ten top.... Ze krijgt nu hulp maar of dat voldoende is en of de kinderen ook hulp krijgen???? Ik maak me er ernstig zorgen over......
En dan wil je graag het weekend even weg.....maar toch ook weer niet want ZIJ blijven achter en dan????
Morgen gaan we de kinderen weer knuffelen maar wat we ook doen: het is maar een kleine druppel op die immens grote, gloeiende plaat.....
Tot de volgende week! Het ga jullie allemaal goed ! Lieve groetjes Anneke.
-
17 Oktober 2010 - 10:17
Bussi Mooie Naam!:
Hoi Anneke,
Ik heb je 2 laatste reis verhalen gelezen met veel respect!
6 kinderen achtergelaten, je kunt het je haast niet voorstellen.
Wat maak je veel mee.
De foto,s zijn leuk.
Wens je nog veel sterkte in Pretoria.
Hier is het een mooie Herfstdag.
Lieve groetjes Hennie Westerhuis. -
17 Oktober 2010 - 11:50
Marleen:
He lieve mam,
Wat is de wereld eigenlijk een dikke tering bende! Ik kan me zo niet voorstellen dat die kindertjes zo op straat worden achter gelaten.
Gelukkig zijn er mensen zoals jij, die hun uiterste best doen om die tering bende een beetje weg te werken!
En als je het mij vraagt, dan doe je dat hartstikke goed!!!
Je krijgt ook niet voor niets de naam van dat kleine popje; dat zegt toch al genoeg????
Nou lieve Busi, ik hoop dat je dit weekend weer een beetje energie op hebt gedaan om de komende week weer aan de slag te gaan! De kindjes hebben je nodig!
Liefs Marleen!! -
17 Oktober 2010 - 11:54
Hoi Anneke:
Wat een heftig verhaal.Hoe verwerk je dat allemaal?
wat zal je het moeilijk krijgen om over een paar weken afscheid te moeten nemen.Hou de moed erin en het ga je goed.
p.s. geef de kinderen maar een extra knuffel.
Groetjes Zwaantje. -
17 Oktober 2010 - 12:49
Ha Die Anneke,:
Alle weken je verslagen gelezen, ontzettend knap dat je dit allemaal doet en kunt volhouden. Je kunt je er ook geen voorstelling van maken hoe ze daar leven en wonen , erg droevig en een troosteloos bestaan . Echt heel goed werk wat jullie daar met elkaar doen , ik wens je nog heel veel sterkte de komende 21 dagen . Groetjes oet Meij, Giny en Dion, Bart en Niels. -
18 Oktober 2010 - 08:01
Jennie:
het spijt me ontzettend dat de kinderen zomaar op straat gezet worden. Maar je doet wat je kan om ze te helpen. En alle kleine druppels op die gloeiende plaat helpen dan toch een beetje.
En geef de jongste Ors en melk zolang het nodig is.
Al het goede gewenst.
Jennie -
18 Oktober 2010 - 16:52
Jannie:
Hoi Anneke
Je beleeft daar heel wat,machteloos zul je je soms voelen.Met zeven vrijwilligers die allemaal hun aandacht en liefde geven,blijft er iets van hangen zou ik denken.Dus geef ze van deze kant maar heel veel knuffels.,en we wensen jou heel veel sterkte toe,en dat je ook kan genieten van deze tijd. lieve groetjes Piet Jannie -
19 Oktober 2010 - 17:16
Suus:
Lieve Busi
Haha mooie naam hoor...die houden we erin!!!
Ben blij dat je mijn advies hebt opgevolgd om wat meer van de omgeving te zien en daarvan te genieten.
Want je maakt daar wel heel wat ellende mee zeg..zo heftig heb ik het destijds niet gehad. Maar je kunt je in ieder geval nuttig maken (al zegt je gevoel soms anders), dat idee had ik toen niet. Als ik nog eens ga dan wil ik ook in een weeshuis werken. Wordt weer erg enthousiast ondanks de soms aangrijpende verhalen.
Nog 2 weekjes dan zit je grote avontuur er alweer op...maar je bent een bijzondere ervaring rijker!!!! ;-)
Liefs Suus
-
21 Oktober 2010 - 08:39
Jennie:
Beste Anneke,
Het waren dramatische berichten, ik hoop toch dat je nog wat kan betekenen voor moeder en de kinderen die achter gelaten zijn!
Maar maak je niet te druk want voor jou zit de vakantie er bijna weer op en we willen graag een gezonde Anneke terug!
Geniet nog maar even van het knuffelen, zodat je terug kunt kijken op een mooie tijd.
Wachtend op je volgende verslag.
Groetjes, Jennie.
-
21 Oktober 2010 - 20:14
Geesje (hh Ro):
hoi Anneke, wel heel bijzonder dat je dit allemaal mee maakt. Mag graag je verhaal weer lezen. Wat fijn dat al die kinderen zo blij met jullie zijn. Al kost het wel heel veel moeite. Dit zal voor jou ook een zeer goed gevoel zijn. Net wat je zelf al aan gaf, een grote glimlach van een kind kan een zee van tranen overspoelen.
Vanaf hier heel veel succes verder. Groetjes Geesje (hh ro). -
22 Oktober 2010 - 14:12
Marja:
Hallo Bussi,
Veel betere naam dan Anneke.We hebben hier al Annekes genoeg!Houden zo.
Toch fijn dat de leiding,ondanks jullie "vele meningverschillen nog een feestje voor jullie georganiseerd heeft.Wat leuk dat je tussen alle ellende door nog zoveel van het land ziet.Maak er wat leuks van de laatste weken;wat gaat de tijd toch snel.Voor je het weet loop je hier weer in je winterjas tussen de regenbuien.Geniet dus nog maar even van het mooie weer.
Groejes,Marja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
